Θεϊκά βρέφη … γδαρ( ό)μένα βαναύσως (3)

Τάδε έφη Εκδορεύς:

Επειδή, «ο Μάρξ πέθανε, ο Φρόυντ πέθανε κι εγώ τώρα τελευταία δεν αισθάνομαι και τόσο καλά»…

Η ευθεία γραμμή θα ΄ναι απάνθρωπη

 

Η εποχή της σήψης

θα ´ρθει έρποντας

από τις στήλες των εφημερίδων
Οι ερπύστριές της
θα μασήσουν
τις ψυχές μας
από τις οθόνες

Η ποίησή μας

βερνικωμένη
θα λεηλατείται
από Δημοσιογράφους

και Ειδήμονες

Παρδαλές θεωρίες

θα επικαλύπτουν

τον φλοιό του Κέδρου

Η ποίηση

           όμως
απαρατήρητη
θα διαφεύγει

μέσα

στις αναφορές των χαφιέδων
και στ’ αστυνομικά δελτία
Στα μηχανογραφικά πλοκάμια
της Λερναίας Ύδρας

θα περιμένει

άταφη

τον θάνατό της

Μετά
θα φεγγοβολήσει
στο στερέωμα
η Αίρεση
που θα ονομάζεται τέχνη
Ανυψωμένα
είδωλα Κέδρων
θα οριοθετούν
τη γη
του θειαφιού
Οι γυιοί
και οι θυγατέρες μας
     Λίγοι

     μα φοβεροί
   κι αμείλικτοι

Θα σπείρουν

τους τελευταίους
στεναγμούς
των υπόγειων υδάτων
κρατώντας
Κάκτους
και
Φύκια
πέραν των συνόρων

Αναπόφευκτη
θα πραγματωθεί

η προφητεία:
Ξεριζώστε τους
από τον κήπο
των φυτών
Αποκλείστε τους
από την ήρεμη φύση
Μα
ιδιαίτερα
ξεριζώστε τους
το γυμνό γέλιοτη γυμνή λάμψη
το γυμνό λυγμό
Θάψτε
το γέλιο τους
για πάντα
Θάψτε
τη λάμψη τους
για πάντα
Το λυγμό τους

θάψτε

κάτω
από τις ναρκωμένες αισθήσεις τους
Θριαμβεύουσα
η ιλουστρασιόν εκδοχή
της αποδοχής
της ήττας
τ´ονείρου
θ´αγγίξει
το νάνο
ορίζοντα
Τότε
ανεμπόδιστη
     ήρεμα
κι απλά
θα επικρατήσει
ή εποχή
των παγετώνων
Οι άνθρωποι
που δεν υπήρξαν παιδιά
που δεν υπήρξαν έφηβοι
που δεν θα υπάρξουν άνθρωποι
θα επιβεβαιώνουν
αριθμητικά
τον κύκλο των γενεών
Ακόμα
και τα είδωλα
θα σαπίσουν
ξεχασμένα
Το νεκροταφείο
θα σφραγίσει
την καγκελόπορτα των θροϊσμάτων
πίσω του

Γι´ αυτό λέω:

Γυμνώστε το στιλέτο!

πάλι στη σφενδόνη, 1987.